وَ آروم ِ مُردایش تُ
وَ آروم ِ مُردایش تُ
اَگَ سفر نِکنِش
اَگّ کتا بُوُی آ نِخُنِش
اَگَ گَش کر نِکنِش اُ کیل و کال ِ زندگی
اَگَ قدر ِ خُت نِدُنِش
وَ آروم ِ مُردایش تُ
مِکُک باوُر ِ اُ خُت ؛ تِک خُ بِکشِش
مُکُک نِهِرش کَسید و کمک اُت بِکُت
وَ آروم ِ مُردایش تُ
اَگَ بَندَی ِ عادت خُت بِبِش
اَگَ هَمَش َ اُز م ِ رَه ِ هَمیشَیی اُچِش
اَگَ کَر ِ هر رُزیت چرخ شا نِتِش
اَگَ رنگِیَی رَکَمِیدو اُبُر نِکنِش
یا اَگَ خِد مِیاک شُنا شنا سِش حرف نِزنِش
وَ آروم ِ مُردایش تُ
اَگّ اُز شور اُز گَرمِش
اُ احساسات نا آروم
اُ اُز م ِ چییَوُک چَشیات اِ بَلخش اَدِشُن ِ
اُ دلُت وَ م ِ تندتَ اَزُت
دور آبِش
وَ آروم ِ مُردایش تُ
اَگَ مِکُک اُسِی کَرُت یا عشقُت خُرُم نِبِش ٬ اَلِش اُش نِکنِش
اَگَ اُسِی مِ کِ تَو ِ؛ِ نِچِش خطر نِکنِش
اَگَ اُم روتَز خیالاتُت نِچِش
اَگَ اُ خُت اِجازَ نِتِش ؛ یَگ دَفَم ک ِ بُدِ تِک هَمَی زندگیت
اُم روتَز واسُنجِدَی پسُ پِشِش اُچِِش
وَ آروم ِ مُردایش تُ
«اِرُز زندگی شَرو بِکُ
اِرُز خطر بِکُ
اِرُز یَگ کَری بِکُ
مَهِر ک ِ وَ آروم بِِمِرِشِ
خُرُمی اُز یاد ِ خُت مَبُ » (۱)