تَکَل = نوک پرنده – مجازا لبه و نوک هیر چیزی که برجستگی داشته باشد

کِلاک = قلاب – نوعی از قلاب چوبی که از شاخه درخت بسازند

تَمریت = جوال سربسته که بر پشت الاغ بار می کردند

کُوسَرِ= سبد کوچک بافته شده از برگ نخل که رطب در ان قرار داده برای بچه ها ی کوچک درست می کردند . عمدتا به شکل شتر بود

تِک = شکم

کؤفون = کوهان گاو

ها = ریسمان کلفت بافته شده از الیاف دارپنگ نخل که برای کشیدن آب از چاه استفاده می شد

چِرخِک = قرقره چوبی چاه

کاشی = حوضچه کوچکی کخ در آن کاه را شسته و می خیساندند جهت خوراگ گاو و دام

گالَ = گودال سراشیبی که برای کشیدن آب از چاه گاو در آن رفت و آمد می کرد  – مجازا هر نوع گودال عمیق

بُکؤل = پایین ترین نقطه «گالَ» که گاو در آنجا دور می زد و به سمت بالا می آمد

پِزهُو = آبخیز – تپه ای که آب باران از آن برای برکه جمع می شود  – مسیل

دَس دَرَ = حوضچه کوچکی که در مسیر ورود آب به برکه می ساختند تا گل و لای همراه در آن رسوب کند

هُودی = حوض متوسطی که کنار چاه بود و آب دلو از چاه اول در آن تخلیه می شد و بعد به « برکه بؤند م می رفت

برکه بؤند = حوض و استخر بزرگی که آبهایی که از چاه کشیده می شد در ان جمع اوری می گشت . تا بعدا جهت آبیاری استفاده شود

جِگر بؤز = یوغ چوبی که به گاو می بستند

تارَ= غلافی که حاوی گلهای نخل است و عطر خوبی دارد

گَکِ = خرمای نارس خشک شده که مصرف نمی شود و خوراک دام است

پؤش پؤگ = خارک هایی که اصلا رسیده نمی شود و قابل مصرف نیست

خؤلؤس = خود رس – نخلی که به طور طبیعی و بدون دخالت انسان لقاح شود . خرمای رسیده دارای کیفیت مطلوبی نیست .

گُلَت = زنبیل بزرگ بافته شده از برگ نخل که برای بسته بندی و حمل خرما استفاده می شود

گُلَتِ= نوعی از «گُلَت » که کوچکتر از معمول است

مُچِ = تفاله خرما که بعد از عمل شیره پزی به دست می آید و خوراک دام می شود