نگرش/ احمد خضری

کد خبر :

9869

زمان مخابره:

27 آذر 1393 -- 19:13:06

| تعداد بازدید: 831

نگرش/ احمد خضری

تقصیر هر کس که باشد فرق نمی کند. بعضی ها می گویند تقصیر آموزش و پرورش است. عده ای رسانه ها، خانواده ها و مجموعه های نهادهای فرهنگی را مقصر می دانند.

به هرحال آنچه مدنظر ماست این است که نسل امروز چندان مطالب زیادی از گذشته و فرهنگ این دیار نمی داند. او هم تقصیر ندارد. چون یادش نداده اند و یاد نگرفته که چگونه باید به مسائل نگاه کند. البته لازم نیست که نسل جدید به مسائل دشوار و بغرنج نگاه کند و پای درس فلان پروفسور بنشیند. فقط لازم است یاد بگیرد که چگونه باید نگاه کند.

موضوع اصلی مقاله «نگرش» است. دوست و همکاری تعریف می کرد که در سازمانی مشغول انجام وظیفه بودم موقعیتی پیش آمد و به ادامه تحصیل پرداخته و با مدرک کارشناسی به همان سازمان برگشته و به رئیس مربوطه گفت به نظرت چه تفاوتی با گذشته کرده ای جواب قانع کننده ای نداشتم که رئیس گفت: آنچه دارای اهمیت است «نگرش» و یا همان نگاه است آیا نگرش شما نسبت به قبل که دارای مدرک کاردانی بوده ای تفاوت کرده است با خیر؟ این دوست می گفت من همیشه تحت تاثیر این جمله هستم، که تحصیل علم باید باعث تغییر نگاه و نگرش باشد. و این تغییر در رفتار و کردار مشخص می شود.

مثالی دیگر بیاورم تا مطلب بهتر روشن شود. کشاورزان کویر مرکزی ایران، کوزه ای پر از آب را سر می پوشاندند و در کنار درخت دفن می کردند. ریشه درخت خود به خود به کوزه می چسبید و در طول زمان از کوزه آب می گرفت این عمل یعنی فرهنگ و تمدن گذشتگان ما که نسل جدید تقریبا هیچ چیز از آنها را نمی داند و شاید از بیان آن نیز خجالت هم بکشند. چرا با یک مد آب(750 گرم) وضو ساخته و با یک صاع (کمتر از 3 لیتر) غسل می توان کرد؟ برای این که پیشگامان ما قدر آب و آبادانی و عافیت را می دانستند. آیا نسل امروز ما با سه لیتر آب می تواند آب تنی کند؟

نسل امروز ما به عنوان وارث تمدن و فرهنگ چگونه به زندگی امروزی نگاه می کند. اکنون بورس زمین و خانه سازی در اکثر نقاط کشور شیوع یافته است. وزیر کشور گفته است: زمین خواری و نابودی منابع طبیعی در 7 استان بیداد می کند. موضوع مقاله کنونی واکاوی زمین و زمین خواری نیست و نمی خواهیم که جوان امروز قناعت کرده و از رفاه خدادادی محروم شده و قنات حفر کند و آب بکشد. بلکه جوان امروز باید یادبگیرد چگونه از هجوم مسلط و ویرانگر رها شود و خود بیندیشد، بیاییم موضوع را محدودتر کنیم. جوان اوزی چرا نپرسد:

1 -زمینه ایجاد شغل سالم در منطقه چیست؟ 2-چرا نسبت به آبادانی شهر و دیارش بی تفاوت باشد؟ 3-اگر عده ای جاده مربط را مطرح می کنند باید بپرسد چه تاثیری در زندگی او و دیگران دارد؟ 4-چرا مطرح می شود که دادگاه، تامین اجتماعی، جهادکشاورزی، پلیس 10+ ، نمایندگی میراث فرهنگی، نمایندگی اداره ارشاد و... می خواهیم؟

اگر پرسش دقیق و اصولی مطرح شود ذهن با آن درگیر شده و پاسخ منطقی مطرح می گردد. و این ها فقط در اثر نگرش و نگاه فرد نسبت به جامعه و زندگی خودش در شهر اوز بوجود می آید. یا چرا نپرسد خودش و دوستانش به چه دلیل در کنکور سراسری امسال و سالهای پیش رتبه دو رقمی یا تک رقمی کسب نکرده اند؟

سخن من آن است که نسل امروز اوز باید باور کند که توسعه و توسعه یافتگی و تمدن و ترقی، رقابت در مصرف بهترین ها نیست بلکه رقابت در تولید فکر، علم، صنعت، کشاورزی و خدمات است. رقابت در مدرک نیست. رقابت در تغییر نگرش و نگاه نسبت به سبک زندگی است.

6-نگرشی که جوان اوزی به گراش، خنج، بیرم و لار می کند باید در مقام مقایسه قرار گیرد و نسبت به زادگاه و محل زندگیش بی تفاوت نباشد. این را مدرک تحصیلی به او نمی گوید، این را نگاه و نگرش برای او تعیین می کند. شخصی می گفت تا فیس بوک و وات ساپ و غیره هست دیگر مجالی برای پرسش نیست و او نمی تواند فکر کند و نگاهش، همان نگرش تحمیلی است.

ما می گوییم وظیفه همه از جمله آموزش و پرورش این است که نگرش را عوض کنیم.